چند سالی است که مباحث مدیریت محصول در ایران، دارای رشد و پیشرفت قابل تأملی بوده است. افراد مختلف از رسته های دانشگاهی، آکادمیک و صنعت به عنوان متخصص (Practitioner) وارد گود شده اند و هر یک سعی کرده اند که بخشی از مدیریت محصول را به ظن خویش برای مخاطبان خود، ترسیم و تداعی نمایند.
پیرامون سلسله مباحث مدیریت محصول ارائه شده توسط مدرسان و متخصصان می توان به چند نکته اشاره نمود:
- به نظر می رسد مباحث مدیریت محصول ارائه شده توسط اینگونه مدرسان، از استاندارد، رویه و Best Practice های جهانی تبعیت نمی کند. این افراد سعی کرده اند به صورت جسته گریخته، مطالبی پراکنده از درس گفتارهای قبلی یا احیاناً از کتاب های ترجمه شده و یا ترجمه نشدۀ فارسی، استخراج نموده و برای مخاطب ارائه نمایند.
- با عنایت به مورد ۱ به نظر می رسد که برای حوزۀ مدیریت محصول باید به سمت سازمان ها و استانداردهای بنام جهانی حرکت نمود. به عنوان مثال وقتی می گوییم استاندارد PMBOK یا بدنۀ دانشی مدیریت پروژه که متعلق به انجمن مدیریت پروژه آمریکا (PMI) است، ما می دانیم که پیرامون این استاندارد یک اجماع جهانی وجود دارد و همۀ متخصصان مدیریت پروژه با استناد به آن می توانند کارها و فعالیت های مدیریت پروژه را هموار و راهبری نمایند.
- در ایران، علاقه مندان زیادی هستند که مدرک مدیریت پروژه حرفه ای یا PMP گرفته اند و این خود ناشی از جاری سازی PMBOK در صنعت و به موازات آن در دانشگاه های ایران بوده است. اینکه هر کس را که می خواهند مورد ارزیابی قرار دهند، می توان داشتن یا نداشتن مدرک PMP یا تسلط به حوزۀ مدیریت پروژه را که از استاندارد PMBOK سرچشمه گرفته است، ملاک قضاوت قرار دهند.
- اما در حوزۀ مدیریت محصول به نظر می رسد کمی مسائل فوق باژگونه به نظر می رسند. آن نگاه استاندارد – محور و سازمان- بنیاد جهانی که در مورد نمونۀ PMI و مدیریت پروژه در ایران شاهد هستیم اینجا به چشم نمی خورد. آن پراکندگی که در بالا اشاره کرده ایم اینجا فرموله می شود. وقتی می گوییم که ساز وکار تدریس و آموزش مدیریت محصول در ایران معیوب است، می توانیم به این عدم اقبال و توجه به سمت موسسات معتبر بین المللی اشاره نمود.
- عدم توجه به استانداردهای جهانی و نظم طبیعی مندرج در آنها، این شبهه را برای مدرسان و مخاطبان فراهم می آورد که بلافاصله چند گام جلو نهاده و حوزۀ مدیریت محصول را با مفاهیم دیجیتال و رویکردهایی چون UI و UX پیوند زنند. در حالیکه مدیریت محصول به صورت پیشینی (a priori) دارای فقرات و عناصری است که ابتدا باید آنها را به ذهن مخاطب تزریق نمود. مباحث مانند استراتژی و سبد تا در ته توی ذهن متقاضی و مخاطب مدیریت محصول شکل نگیرد و براساس آن نتواند به هضم ادبیات محصول بپردازد، برای پرداخت مابقی عناصر و اجزای مدیریت محصول، لنگ می ماند.
- ما در آکادمی تحلیل کسب و کار قصد داریم که این خلاها و مشکلات را برطرف نماییم. هدف ما در آکادمی، شناسایی و رصد سازمان ها و استانداردهای نیکو (Good Practice) برای سازمان های ایرانی است.
- ما علاوه بر آنکه استاندارد های ممتاز در زمینۀ مدیریت محصول را شناسایی می کنیم، در ادامه سعی می کنیم که با آموزش گام به گام آن به مخاطب و حل مسائل و مشکلات سازمانی به کمک آنها، مخاطب و متقاضی شرکت کننده در این دوره را به حد و مرزی برسانیم که ایشان بعدها بتواند قابلیت پیاده سازی استاندارد فوق را در سازمان خویش داشته باشد.
- ما ابتدا استاندارد مدیریت محصول ProdBOK متعلق به سازمان آمریکایی AIPMM را برای مخاطبان ایرانی خویش، گشودیم. در ادامه نیز سعی می کنیم استانداردهای دیگری را برای علاقه مندان در ایران رونمایی و تدریس نماییم.
- در ادامه سراغ استاندارد مدیریت محصول انجمن آمریکایی مدیریت و توسعه محصول (Product Development and Management Association) یا PDMA برویم. استاندارد مدیریت محصول این مؤسسه نیز، همچون مؤسسۀ AIPMM دارای بدنۀ دانشی (BOK) است و بر جذابیت ها و پویایی های خود برای یادگیری هرچه سریعتر و سیستماتیک تر می افزاید.
- ما هنگام تدریس، سعی می کنیم تمرین هایی متناسب با بافتار سازمانی مخاطب طرح نماییم و از او بخواهیم که به صورت مشارکتی و تعاملی، کلاس تدریس را به پیش ببرد.
- در ادامه نیز مخاطب را برای گرفتن گواهینامۀ بین المللی از مؤسسۀ مزبور تشویق می نماییم و سعی می کنیم در این راه، حداکثر تلاش و پیگیری های لازم را فراهم نماییم.
