تحلیل کسب و کار (BA) برای همۀ صنایع و کسب و کارها راهکار خاص خود را دارد و با پشتکار و حوصله می توان آن را به نحو احسن در هر سازمانی پیاده سازی نمود. از پیش می دانیم که تحلیل کسب و کار در یک سازمان دارای منافع و مزایای بی شماری است ازجمله:
- توانایی اجرای استراتژی
- چابکی سازمانی
- مدیریت پروژه ها
- ارتقاء عملکرد کلی مالی
اگر بتوانیم در سازمانی، تحلیل کسب وکار را با موفقیت اجرا نماییم، انتظار تحقق و اجرای استراتژی ها بیشتر می شود. از سوی دیگر سازمان به یک چابکی می رسد و می داند که چه کارهایی دارای ارزش افزوده و چه کارها و فعالیت هایی در آن، فاقد ارزش و به اصطلاح دارای ضایعات هستند. این نکته را نیز نباید فراموش کرد که بیشتر سازمان ها بر اساس مجموعه ای از پروژه های از قبل تعریف شده، فعالیت می کنند و استقرار نظام تحلیل کسب و کار بر روی آنها می تواند باعث بهبود در اجرای موفقیت آمیز پروژه ها و تحقق اهداف مد نظر آنها شد.
حال ما می خواهیم تحلیل کسب و کار را در صنایع تلکام و شرکت های ارائه دهنده اینترنت و بستر پهنای باند، پیاده سازی نماییم.
در تصویر پایین، حوزه های دانشی تحلیل کسب و کار در صنعت تلکام را مورد اشاره و بررسی قرار خواهیم داد.
حوزه های دانشی تحلیل کسب و کار در صنعت تلکام
در واقع ما برخی از نیازهای (Need) صنعت تلکام را در ارائه محصولات مد نظر آن سازمان به بخش های مختلف جامعه تعریف کرده ایم. یعنی وقتی می خواهیم از حوزه های دانشی تحلیل کسب و کار براساس PMI کمک بگیریم، آنها را براساس نیازها و سازمان های صنایع تلکام در ایران، بومی سازی می کنیم.
| بومی سازی آن در تلکام ایران | حوزه دانشی تحلیل کسب و کار PMI |
| ارزیابی و طراحی محصول | ارزیابی نیازها |
| برنامه ریزی رگولاتوری | برنامه ریزی |
| راستی آزمایی و اعتبار آزمایی محصول | تحلیل نیازمندیها |
| تحلیل QoS و QoE محصول | پایش و کنترل نیازمندیها |
| ارزیابی و پایش محصول | ارزیابی راه حل |
اکنون سعی می کنیم حوزه های دانشی فوق را بیشتر توضیح دهیم:
حوزه دانشی ارزیابی و طراحی محصول:
در این حوزه دانشی، نیاز سازمان تعریف می شود. نیاز یک صنعت تلکام، ممکن است تعریف یک محصول جدید مثلا یک سرویس ADSL یا پهنای باند سازمانی یا تعریف یک نرم افزار جدید باشد. در این قسمت افرادی که به عنوان تحلیلگر کسب و کار که ممکن است دارای مدرک PBA هستند باید سازمان را آموزش دهند که نیازهای فعلی و آینده سازمان را کشف نمایند. در این قسمت باید به یک شناخت کامل از محیط سازمان رسید. اینکه سازمان چرا می خواهد سرویس ها و محصول های جدید تعریف نماید. در این قسمت مطالعات امکان پذیری سرویس شروع می شود و به Business Case ختم می شود. سپس در ادامه پروژه ها، طرح ها و سبدها تعریف می شوند. مثلا تعریف یک سرویس پهنای باند در استان های شمالی کشور، ارائه اینترنت ADSL به استان های غربی و … و باید برای همه آنها منشور (Charter) نوشت.
حوزه دانشی برنامه ریزی رگولاتوری:
مهم ترین بخش برنامه ریزی صنعت تلکام، برنامه ریزی رگولاتوری است. سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی دارای مجموعه ای از مصوبات است که صنایع تلکام برای تعریف کسب و کار خویش، باید به آنها مراجعه نمایند و از سوی دیگر این سازمان بر کسب و کارهای ارائه دهندۀ اینترنت نظارت می نماید. در واقع برنامه ریزی رگولاتوری، تحلیل ذینفعان است که در آن رگولاتوری به عنوان بزرگ ترین ذینفع تحلیل می شود و برای آن ساختار ارتباطی منسجم تعریف می شود.
راستی آزمایی و اعتبار آزمایی محصول
در این حوزۀ دانشی، محصول از لحاظ ابعاد فنی تعریف می شود و سپس با مشارکت تیم هایی از ذینفعان از بخش های محصول، مارکتینگ و فنی بررسی می گردد که آیا می توان این محصول را مهیای بازار نمود یانه ؟ باید دقت شود که بخش تحلیل که در استاندارد PBA بحث می شود در صنعت تلکام دارای ابعاد پیچیده و مبهمی نیست و مهم ترین فرآیندهای آن راستی آزمایی (Verification) و اعتبار آزمایی (Validation) محصول هستند.
تحلیل QoS و QoE محصول
در این حوزۀ دانشی، عملیات پایش و رصد شرکت ها و صنایع تلکام صورت می گیرد. اگرچه در استاندارد PBA به نیازهای غیر وظیفه ای (Non-Functional)، نیازهای کیفیت سرویس یا QoS گفته می شود اما اینجا می بینیم که این نیازها توسط رگولاتوری در ایران تعریف شده اند و به صورت زنده توسط کاربر نهایی مورد پایش قرار می گیرند. از سوی دیگر نیازهای سمت تجربۀ مشتری (QoE) نیز دارای وضعیت مشابهی هستند و توسط رگولاتور ارزیابی و پایش شده و در اختیار مخاطب قرار می گیرند.
ارزیابی و پایش محصول
در آخرین حوزه دانشی، مدیران سازمان با توجه به پایش ها و رصدهای مکرر می توانند در مورد میزان موفقیت یا عدم موفقیت محصول خویش تصمیم بگیرند. می تواند به درستی محصول خود را ارزیابی کنند و سپس با خویش بگویند که آیا محصول باعث تصاحب بازار شده است یا نه؟ از یک سو آیا تعهدات مد نظر رگولاتوری، محقق شده است و از سوی دیگر پارامترهای QoS و QoE مد نظر وی در سرویس یا محصول دیده می شوند یا نه؟ مجموعه ای از این الزامات و پایش هایی که سازمان می تواند به صورت موعدی برای خویش وضع نماید، زمینه سلامت سنجی و صحت محصول را برای تصمیم گیران استراتژیک سازمان، تسهیل می نماید.
و سخن آخر اینکه آکادمی تحلیل کسب و کار می تواند مدل بهبود یافته تحلیل کسب و کار براساس PMI را در صنایع تلکام، دارندگان پروانه های ارتباطی مختلف، صنایع اینترنت ثابت و موبایل ارائه نماید و ضمن آموزش مبتنی بر سناریو و راهکار، تحلیلگران کسب و کار، تیم های تجاری و فنی سازمان را جهت نیل به اهداف خویش، یاری نماید.
