این مطلب به توصیف واژگان متداول در تحلیل کسب و کار و توضیحاتی در خصوص آنها می‌پردازد.
تحلیل کسب و کار
تحلیل کسب و کار عبارت است از به‌کارگیری دانش، مهارت‌ها، ابزارها و تکنیک‌ها برای:
- تعیین مسائل و فرصت‌ها
- شناسایی نیازهای کسب و کار و توصیه راه حل‌های قابل اطمینان برای تأمین آن نیازها و حمایت از تصمیم‌گیری استراتژیک
- استخراج کردن، تحلیل کردن، تعیین کردن، انتقال دادن و مدیریت شرایط لازم و سایر اطلاعات مربوط به محصول
- تعریف مزایا و رویکرد‌ها برای اندازه‌گیری و تحقق بخشیدن به ارزش و تحلیل کردن آن نتایج
به طور خلاصه، تحلیل کسب و کار عبارت است از مجموعه فعالیت‌هایی که برای حمایت از راه حل‌هایی انجام می‌شوند که اهداف کسب و کار را در یک راستا قرار می‌دهند و ارزش مستمر برای سازمان فراهم می‌کنند.
تحلیل کسب و کار از طریق به‌کارگیری مجموعه‌ای از فرآیند‌ها انجام می‌شود که در راهنمای PMI تعریف شده و مورد بررسی قرار می‌گیرند. مجموع تمام این فرآیند‌ها در این راهنما تعریفی کامل از تحلیل کسب و کار و دانش تحلیل کسب و کار فراهم می‌کند.
تحلیل کسب و کار در حمایت از توسعه راه حل از طریق پرتفوی‌ها، برنامه‌ها و پروژه‌ها و همچنین فعالیت‌های عملیاتی مانند پایش، مدل‌سازی و پیش‌بینی انجام می‌شود. شیوه‌های تعریف‌شده در این راهنما هر جا که تحلیل کسب و کار انجام شود، به کار گرفته می‌شوند.
تحلیلگر کسب و کار
تحلیل کسب و کار ممکن است توسط هر فردی صرف نظر از عنوان شغلی شخص انجام شود. در راهنمای تحلیل کسب و کار منتشر شده توسط موسسه PMI، افرادی که فرآیند‌های تحلیل کسب و کار را اجرا می‌کنند، تحلیلگر کسب و کار نامیده خواهند شد. این عبارت در معنای گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد و تمام نقش‌هایی را نشان می‌دهد که مسئول انجام فعالیت‌های تحلیل کسب و کار در صنایع یا داخل سازمان‌ها هستند. بسیاری از پرتفوی‌ها، برنامه‌ها و پروژه‌ها به یک تیم از افراد نیاز دارند تا تحلیل کسب و کار را انجام دهند و در این سناریوها، عبارت تحلیلگر کسب و کار نیز به کار برده خواهد شد.
بخش این استاندارد به بحث درباره نقش تحلیلگر کسب و کار می‌پردازد و عناوین شغلی را ارائه می‌کند که اغلب برای شناسایی افرادی که تحلیل کسب و کار را انجام می‌دهند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ادامه دارد
